سرقت ادبی یعنی چه؟ انواع سرقت ادبی و مجازات سرقت ادبی.

سرقت ادبی چیست؟ جامعه علمی مدتهاست که نگران سرقت ادبی بوده است. در ابتدایی‌ترین تعریف، سرقت ادبی به ارائه کار، ایده یا کلمات دیگران به عنوان کار خود بدون ذکر منبع اشاره دارد. تخلف تحصیلی مغایر با اصول بنیادین یادگیری علمی است و نقض اصول بنیادین تمامیت تحصیلی تلقی می شود. مقاله ما سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدهای آن و راه های پیشگیری از آن را بررسی می کند.
مقالات علمی حاوی سرقت ادبی
مقالات علمی از چند جهت در معرض سرقت ادبی قرار دارند. تحقیقات علمی مستعد انواع سرقت ادبی زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی‌ترین شکل سرقت ادبی است که در آن شخص کار شخص دیگری را کلمه به کلمه کپی می‌کند، بدون اینکه اعتبار لازم را به او بدهد. این نوع سرقت ادبی علاوه بر جرمی جدی، می تواند منجر به رد نسخه خطی و همچنین آسیب به اعتبار محقق شود.
تعدادی از روش‌ها می‌توانند منجر به سرقت علمی مستقیم شوند، از جمله کپی کردن متن از منابع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، و کپی کردن متن از یک دست‌نوشته منتشر نشده. سرقت ادبی غیرمستقیم زمانی اتفاق می‌افتد که از تصاویر یا ارقام بدون ذکر منبع یا اجازه استفاده شود. برای محققان، استناد صحیح و اخذ مجوز از مراحل ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
اقدام خود سرقت ادبی استفاده از اثر قبلی شما بدون ذکر منبع یا کسب اجازه از نویسنده اصلی است. شما همچنان می توانید به دلیل سرقت ادبی رد شوید، حتی اگر به نظر سرقت ادبی نباشد.
راه‌های مختلفی برای سرقت ادبی وجود دارد، از جمله ارسال نسخه‌ای که قبلاً منتشر شده است، ارسال نسخه‌ای که بسیار شبیه به نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی است، یا ارسال نسخه‌ای که از داده‌ها یا یافته‌های مشابه استفاده می‌کند. خط قبلی در آن استفاده شده است. یک محقق همچنین ممکن است با استفاده از انتشارات یا تصاویر قبلی خود بدون ارجاع یا مجوز مناسب، سرقت ادبی کند.
در صورت امکان، محققان باید مجوز انتشار آثار منتشر شده قبلی خود را دریافت کنند و به درستی از آن استناد کنند. نویسندگان نشریات جدید همچنین باید اطمینان حاصل کنند که تحقیقات و ایده هایی که ارائه می کنند اصیل هستند.
3. ترجمه سرقت ادبی
نوعی سرقت ادبی است که در آن شخصی از اثر دیگری استفاده می کند و کلمات و جملات را کمی تغییر می دهد. با این حال، از آنجایی که ایده‌ها و آثار نویسنده اصلی اعتبار مناسبی ندارند، همچنان سرقت ادبی است.
اصطلاح سرقت ادبی ترجمه به استفاده از اثر نویسنده دیگری برای الهام گرفتن در نوشته خود، تغییر کلمات یا ساختار جمله، ترکیب با ایده اصلی، یا جایگزینی مترادف برای کلمات در متن اصلی اشاره دارد.
محققین موظفند در ارائه ایده ها و کارهای دیگران به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محققان همچنین باید در هنگام ترجمه، معنای نویسنده اصلی را در نظر داشته باشند.
4. سرقت ادبی موزاییک
سرقت ادبی موزاییکی زمانی است که منابع مختلف برای ایجاد یک سند جدید بدون انتساب مناسب ترکیب می شوند. علیرغم اینکه ممکن است اثر جدیدی به نظر برسد، اما همچنان سرقت ادبی محسوب می شود زیرا ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند.
چندین روش را می توان برای ارتکاب سرقت ادبی موزاییک استفاده کرد، از جمله استفاده از منابع متعدد برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، و خلاصه کردن چندین منبع.
هنگام ایجاد یک سند جدید، محققان باید به درستی همه منابع را اعتبار دهند و از کلمات خود استفاده کنند. محقق باید هنگام جمع بندی منابع متعدد اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی ذکر شده اند.
مقالات علمی و سرقت ادبی
سرقت ادبی در یک مقاله علمی می تواند عواقب شدیدی داشته باشد. به طور معمول، سرقت ادبی می تواند عواقب زیر را برای محقق به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
تشخیص سرقت ادبی در یک مقاله علمی تقریباً به یقین منجر به رد کامل می شود. آسیب دیدن اعتبار یا اعتبار یک محقق می تواند ضربه مهمی به حرفه آنها باشد. علاوه بر این، محققان می توانند منابع مالی و منابع خود را در صورت رد نسخه های خطی خود از دست بدهند و مانع از پیشبرد تحقیقات خود شوند.
لطمه زدن به شهرت
در جامعه علمی، سرقت ادبی می تواند به شدت به اعتبار یک محقق آسیب برساند. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند همکاری با دانشمندان دیگر و تامین بودجه برای تحقیقات آینده را دشوار کند. شهرت محقق نیز می تواند بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است جریمه و حتی زندانی شود، زیرا سرقت ادبی قوانین کپی رایت را نقض می کند. نقض قوانین کپی رایت سرقت ادبی است که حقوق نویسندگان اصلی را نقض می کند. فردی که مرتکب سرقت ادبی می شود ممکن است تحت پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
علاوه بر ابطال مدرک تحصیلی محقق، سرقت ادبی نیز زمینه ای برای ابطال پروانه آنهاست. در این صورت، آینده شغلی یک محقق می تواند به شدت تحت تأثیر قرار گیرد. در صورت ابطال مدرک ممکن است شغل خود را از دست بدهید زیرا فرصت های آینده را کاهش می دهد.
مجازات سرقت ادبی در ایران

یک موضوع دانشگاهی جهانی، سرقت ادبی بر ایران نیز تاثیر می گذارد. اقدامات متعددی از سوی ایران در سال های اخیر برای جلوگیری از سرقت ادبی و حفظ یکپارچگی تحصیلی انجام شده است. محکومیت سرقت ادبی در ایران می‌تواند منجر به مجازات شدید کسانی شود که مجرم شناخته شوند.
برای مبارزه با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقداماتی را انجام داده است. محققان و مؤسسات دانشگاهی توسط MSRT ملزم به رعایت دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه هستند.
جرم دانشگاهی سرقت ادبی در ایران می تواند مجازات های سختی را برای محققین در پی داشته باشد. سرقت ادبی از نظر شدت متفاوت است. برای سرقت ادبی در ایران مجازات های مختلفی وجود دارد که عبارتند از:
ابطال گواهی
در ایران ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات‌های سرقت ادبی است. سرقت ادبی می تواند منجر به ابطال مدرک یک محقق شود که می تواند بر شغل و فرصت های آینده آنها تأثیر منفی بگذارد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
تعلیق مرتبط با سرقت ادبی می تواند برای محققان اعمال شود. نتیجه می تواند محدودیت دسترسی آنها به بودجه و منابع و مشکل برای ادامه کار باشد.
ممنوعیت انتشار
این احتمال وجود دارد که پژوهشگران در صورت سرقت ادبی از انتشار منع شوند. قبل از اینکه اجازه انتشار هر اثری به آنها داده شود، یک دوره زمانی مشخص خواهد بود. یک اشتباه تحقیقاتی می تواند تأثیر زیادی بر شغل و شهرت یک دانشمند داشته باشد.
penalty
مجازات های فوق ممکن است تمام عواقب سرقت ادبی از جمله جریمه را پوشش ندهند. جریمه سرقت ادبی بسته به شدت آنها متفاوت است.
پیامدهای قانونی
محققان را می توان به دلیل سرقت ادبی جریمه و زندانی کرد، که خلاف قوانین کپی رایت است.سرقت ادبی نقض قوانین کپی رایت است.
همچنین ایران اقدامات کمی برای مبارزه با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام داده است. NREC تضمین می کند که شیوه های تحقیقاتی اخلاقی هستند و یکپارچگی در سراسر MSRT حفظ می شود. محققان می توانند به پشتیبانی و آموزش NREC برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک از طریق دستورالعمل های آن برای تحقیقات اخلاقی دسترسی داشته باشند.
مؤسسات آکادمیک ایرانی علاوه بر NREC کمیته‌های اخلاقی خود را برای اطمینان از روش‌های پژوهشی اخلاقی و صادقانه ایجاد کردند. هدف این کمیته ها حمایت و آموزش محققان و اطمینان از اینکه تمام تحقیقات انجام شده در موسسه آنها با استانداردهای اخلاقی مطابقت دارد.
ابزارهای شناخت آثار ادبی
تورنیتین
ابزاری که به طور گسترده برای تشخیص سرقت ادبی مورد استفاده قرار می گیرد، Turnitin است که یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی مقایسه می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی را با توجه به هر شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده ایجاد می کند. در مقالات دانشگاهی، Turnitin معمولاً توسط مؤسسات آموزشی و ناشران برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
یک بررسی کننده سرقت ادبی کاربر پسند که یک نسخه خطی را با مقالات منتشر شده برای تشخیص سرقت علمی مقایسه می کند. در نتیجه این ابزار، گزارش سرقت ادبی تولید می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده شناسایی می شود. در مقالات علمی، محققان و ناشران از Plagiarism Checker X برای بررسی سرقت ادبی استفاده می کنند.
گرامر
با استفاده از Grammarly می توانید اشتباهات املایی و دستور زبان و همچنین سرقت ادبی را پیدا کنید. این ابزار نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه شباهت را برجسته می کند. محققان و دانشجویان معمولاً از Grammarly برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
ابزار تشخیص سرقت ادبی Copyscape از پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده برای مقایسه یک نسخه خطی با آنها استفاده می کند. علاوه بر این، پس از بررسی ابزار برای محتوای تکراری در اینترنت، یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می‌شود. به طور معمول، مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی با Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت بررسی می شوند.
iThenticate
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام iThenticate یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده مقایسه می کند و در صورت وجود سرقت علمی را تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را شناسایی می کند. مقالات علمی به طور منظم برای سرقت ادبی با استفاده از iThenticate بررسی می شوند.
DupliChecker
یک ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی، DupliChecker، سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده شناسایی می کند. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که هرگونه شباهت بین یک نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. محقق و دانشجو از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
هنگام بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی، داوران از چه ابزارهایی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
در مجلات علمی، بازرسی دستی توسط داوران برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. با استفاده از پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع، داوران برای شناسایی سرقت ادبی در دست نوشته ها آموزش می بینند. از طریق بررسی دقیق دست‌نوشته، داوران می‌توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
برنامه نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی ابزار دیگری است که توسط داوران برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می شود. پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع با نسخه خطی مقایسه شده و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که میزان مشابهت نسخه خطی را با قطعات منتشر شده مشخص می کند.
Turnitin، iThenticate و Copyscape برخی از رایج ترین ابزارهای نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی هستند که توسط داوران مجلات دانشگاهی مورد استفاده قرار می گیرند.
بررسی مرجع
یکی دیگر از روش های تشخیص سرقت ادبی، بررسی منابع موجود در مقالات علمی است. ارجاع در نسخه خطی باید با مراجع ذکر شده در صفحه مرجع مطابقت داشته باشد. استنادها باید به درستی ذکر شوند و هیچ منبعی نباید حذف شود.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان تأیید می‌کنند که تمام منابع ذکر شده در دست‌نوشته به دقت ذکر شده‌اند و محتوای استناد شده با محتوای اصلی مطابقت دارد. در صورت مشاهده هرگونه مغایرت، بازبینان ممکن است تحقیقات بیشتری را انجام دهند.
پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی

دستورالعمل ها و بهترین شیوه ها برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان رعایت شود. از جمله مؤثرترین راه های جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
استناد یک مقاله علمی کلید جلوگیری از سرقت ادبی است. هر زمان که از اثر شخص دیگری استفاده می کنید، اعتبار برای نویسنده اصلی ضروری است. علاوه بر استنادهای درون متنی، فهرست مرجع نیز در پایان وجود دارد. یک نقل قول درون متنی باید شامل نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه باشد. فهرست مرجع که بر اساس نام خانوادگی بر اساس حروف الفبا فهرست شده است، باید شامل تمام منابع ذکر شده در مقاله باشد.
در تحقیقات علمی از سبک های APA، MLA و شیکاگو استفاده می شود. سبک استناد مورد نیاز هر رشته باید آشنا و به شدت رعایت شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی در دست نوشته ها وجود دارد که چکرز سرقت ادبی نامیده می شود. ابزارهای آنلاین می توانند به محققان این امکان را بدهند که کار خود را برای سرقت ادبی بررسی کنند. این نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و مشخص می کند که آیا شباهتی وجود دارد یا خیر. محققان می‌توانند قبل از ارسال دست‌نوشته‌های خود، از چک‌کننده‌های سرقت علمی برای شناسایی و تصحیح سرقت ادبی استفاده کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
هنگامی که شما بازنویسی می‌کنید، ایده‌های شخص دیگری را بازگو می‌کنید یا به قول خودتان کار می‌کنید. هنگام بازنویسی باید مراقب بود که معنای نویسنده اصلی تغییر نکند. هنگامی که ترجمه خیلی دقیق انجام می شود، سرقت ادبی ممکن است رخ دهد، که در آن شخصی از کار دیگری استفاده می کند، اما کلمات و ساختار جمله را کمی تغییر می دهد.
ترجمه باید به زبان خود محقق و با ساختار جمله خود انجام شود. فهرست مرجع و استنادهای درون متنی نیز باید به درستی به کار نویسنده اصلی اعتبار داده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
حقوق نویسنده اصلی در مورد آثارش توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. برای محققین بسیار مهم است که قوانین کپی رایت کشوری را که تحقیقات خود را در آنجا منتشر می کنند، درک کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. قوانین و مقررات کپی رایت را آموزش دهید تا از تخلفات تصادفی جلوگیری کنید. برای برخی از آثار و اشکال، ممکن است مجوز لازم باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
مقالات علمی باید به زبان خود شما نوشته شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. پژوهشگران باید کار یا ایده های دیگران را هنگام ارائه کار یا ایده های خود بازنویسی کنند. یک نقل قول مستقیم باید در علامت نقل قول قرار داده شود و به درستی نسبت داده شود. در حین خلاصه کردن منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
برای جلوگیری از سرقت ادبی، حفظ سوابق دقیق منابع در مقالات علمی حیاتی است. نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید با تمام منابع و اطلاعات مرتبط ثبت شود. با استفاده از این اطلاعات، یک لیست مرجع دقیق در انتهای مقاله ایجاد کنید. نیاز محقق به نگهداری دقیق سوابق و اعتبار مناسب همه منابع برای جلوگیری از سرقت علمی تصادفی ضروری است.
کار خود را مرور کنید
نویسنده باید قبل از ارسال مقاله خود را از نظر استناد صحیح به منابع و سرقت ادبی بررسی کند. یک نسخه خطی نیز باید برای اشتباهات املایی و دستوری تصحیح شود. قبل از ارسال، محققان باید یک دستنوشته را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند تا هر گونه خطا را ردیابی کرده و قبل از تبدیل شدن به یک مشکل تصحیح کنند.
Result

عواقب سرقت ادبی در جامعه علمی قابل توجه است، از جمله رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت، تحریم های قانونی و ابطال مدرک. بهترین راه های پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی شامل شناخت انواع سرقت ادبی، عواقب آن و نحوه شناسایی آن است.
استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق، و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال، همه راه هایی برای جلوگیری از سرقت ادبی هستند.

علاوه بر این، داوران همتای مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی، نقش مهمی در حفظ یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی مرجع از جمله ابزارهایی هستند که توسط بازبینان برای شناسایی سرقت ادبی و اطمینان از مطابقت نسخه خطی با استانداردهای یکپارچگی علمی استفاده می شود.
به طور کلی، محققان باید اطمینان حاصل کنند که کار آنها اصیل است و بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی را رعایت می کند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. دانشمندان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها، یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.

نمایش پیوند
اینجا کلیک نمایید
برای اطلاعات بیشتر به اینجا کلیک کنید

دیدگاهتان را بنویسید